Ook heb je in sommige gevallen de mogelijkheid tot lichte balseming of thanatopraxie, een methode waarbij geen koeling nodig is. Helaas is thanatopraxie niet mogelijk bij te vroeg geboren kindjes (de watermethode geeft dan een veel mooier resultaat) en bij baby’tjes die in de buik zijn overleden en van wie het huidje is beschadigd. Voor voldragen kindjes kan het wel. Bij thanatopraxie zal een kleine incisie van ong. 2 cm in de hals worden gemaakt. De halsslagader wordt dan naar boven gehaald, waarna vloeistof wordt geïnjecteerd. Om het bloed en andere lichaamsvloeistoffen uit het lichaam te halen zal een klein gaatje in de buik worden gemaakt, waardoor deze vloeistoffen kunnen worden afgevoerd. Dit duurt 1,5 tot 2 uur en kan in de meeste gevallen thuis plaatsvinden (na obductie kan het niet thuis plaatsvinden). Tijdens de opbaarperiode zal de vloeistof langzaam zijn werking verliezen. Dit is vergelijkbaar met de verdoving bij de tandarts. In het begin ligt de ontbinding volledig stil en na verloop van dagen zal de vloeistof zijn werking gaan verliezen. Hierdoor komt het natuurlijke ontbindingsproces langzaam weer op gang.
Het voordeel is dat je baby niet koud aanvoelt, geen verkleuring vertoont, er niet ingevallen uitziet en je geen koeling nodig hebt, dus je baby kun je overal neerleggen.
Het nadeel is dat het nog moeilijker is om definitief afscheid te nemen omdat je nauwelijks ziet dat je baby is overleden. Dat lijkt juist een voordeel maar wij weten inmiddels uit ervaring dat het zien en voelen van de dood helpt bij de gedachte dat je kindje zo niet eeuwig bij je kan blijven.
Lees hier de blog over hoe Juliette afscheid nam van haar Félice en haar positieve ervaring met lichte balseming.
